BUHARA VAHASINDAKI ILK ARKEOLOJIK ARAŞTIRMALARIN TARIHI

Ochilov Alisher Tolis oğlu, PhD, Buhara Devlet Üniversitesi, Arkeoloji ve Buhara’nın tarihi bölümi

Авторы

  • Очилов Алишер Тўлис ўғли

Ключевые слова:

Buhara vahası, arkeolojik araştırmalar, Pаykent, VV Bartold, NF Sitnyakovsky, R.Pampelli, AA Zimin.

Аннотация

Buhara’nın her santimi, her tarihi ve kültürel anıt, yerel halkın büyük yetenek ve yaratıcı potansiyeline, yüksek gelişme, bilim, aydınlanma, maneviyat ve kültür, felsefe ve din yoluna tanıklık ediyor. Burası zamanında ilim, aydınlanma ve kültür merkezlerinden biri haline gelmiş, kentte gelişen dinsel ve laik ilimler. Yüzyıllar boyunca Buhara, Türkistan’ın en büyük idari merkezi olarak biliniyor. Buhara’nın geçmişi, tarihi ve evrimsel olaylar açısından son derece zengin ve ilginç olsa da, mücevherlerinden pek çok sayfa tam olarak korunamamıştır. Özellikle vahanın uzun tarihi, antik kültür, antik çağ tarihi ve erken Ortaçağ hakkında yazılı kaynaklardan doğru bilgi almak imkansızdır. Bu nedenle arkeolojik araştırmalar, eski çağlarda Buhara tarihinin net ve canlı bir şekilde anlatılmasında çok önemli bir rol oynamaktadır. Vahadaki arkeolojik kazılar Orta Asya’nın diğer bölgelerine göre çok daha geç başlamış olsa da, araştırmanın 120 yılı aşkın bir geçmişi var. Bu nedenle, Buhara vahasındaki arkeolojik araştırma tarihinin incelenmesi sonucunda, vahadaki arkeolojik araştırma tarihinin üç ana döneme bölünmesi önerildi. Bunlar: 19. yüzyılın sonundan 1930’ye kadar olan ilk dönem, 1930’den 1990’a kadar ikinci dönem ve 1991’den günümüze üçüncü dönem çalışmaları.

  1. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarına ait araştırma, Buhara’nın tarihinin incelenmesinde önemli bir adımdır. Bu nedenle, bu makale Buhara vahasında arkeolojik araştırmanın başlama aşamasını, bölgede yirminci yüzyılın başlarında yapılan araştırma materyallerini ve sonuçlarını, bilimsel ve karşılaştırmalı analizleri incelemektedir.

Bu dönemde Sitnyakovsky, Pampelli ve Zimin gibi bilim adamları, Buhara vahasında ilk arkeolojik araştırmaları yaptılar. Örneğin, Sitnyakovsky vahayı arkeolojik açıdan ilk inceleyen kişidir ve arkeolojik alanların ve sit alanlarının korunmasına yaptığı katkı bu makalede yansıtılmaktadır. Buhara vahasının batı kesiminde, Türkistan Arkeolojik Amatör Çemberi’nin bilimsel sekreteri LA Zimin’in Poykent’teki araştırması ve büyük oryantalist VV Bartold’un Buhara tarihi hakkındaki çalışmalarının analizi bunun temelini oluşturmaktadır. makale. Buhara vahasındaki erken arkeolojik araştırmalar, yalnızca Orta Çağ’da bölgenin tarihine yeni bir bakış açısı sağlamakla kalmıyor, aynı zamanda Arkeologlar tarafından Buhara arkeolojisi tarihinin bu erken evresinde kullanılan yöntem ve teknikleri açıklığa kavuşturuyor.

Библиографические ссылки

ПТКЛА. год III, -Ташкент,1897-1898.-C.89-94. См.также отзки о работах .Ф.Ситняковского (там же, стр.135). К цитировавшейся уже нами работе Н.Ф.Ситняковского «Заметки о бухарской части долины Зеравшана» приложен ценный список арыков и населенных пунктов.; Шишкин В.А. Варахша. -М.,1963.-C.14.

Лыкошин Н.С.Очерк археологических изысканий в Туркестанском крае до учреждения Туркестанского Кружка любителей археологии. -Ташкент,1896.-С.48.

Ситняковский Н.Ф. Заметки о Бухарской части долины Зерафшана, Известия Туркес-танского отдела русского географического общества, т. I, вып. 2. -Ташкент,1900.- C.130.

Городище Пайкенд. К проблеме изучения средневекового города Средней Азии. -Ташкент,1988.-С.4.

Pumpell R. Explorations in Turkestan. -Washington,1905. -P.10.

Шишкин В.А. Варахша.-М.,1963.-С.15.; Зимин Л.А. Развалины старого Пайкенда в их современном состоянии. ПТКЛА. Год 18. Вып.

-Ташкент,1914; Отчет о весенних раскопках в развалинах старого Пайкенда. ПТКЛА. Год 19. Вып. 2. -Ташкент,1915.

Зимин Л.А. Развалины Старого Пайкента//Протокол заседания и сообщения членов Туркестанского кружка любителей археологии год восемнадцатый (11 декабр 1912г.—11 декабр 1913 г.) Протокол №4, 30 апрел 1913 г. -Ташкент,1913а.-С.87.

Кличев О.А.Пойкентнинг илк изланишлари тарихидан (Л.А. Зимин тадқиқотлари ва расмий ёзишмалари асосида).O’zbekiston arxeologiyasi. № 2 (13). 2016. 83-91 бетлар.

Зимин Л. А. Отчёты о весенних раскопках в развалинах Старого Пайкенда // Протокол заседания и сообщения членов Туркестанского кружка любителей археологии год двадцатый (11 декабря 1914 г. - 11 декабря 1915 г.). -Ташкент. 1915б.-С. 87.

Кличев О.А. Пойкентнинг илк изланишлари тарихидан (Л.А. Таълим ва инновацион тадқиқотлар (2022 йил № 9) ISSN 2181-1709 (P) 26 Education and innovative research 2022 y. №9 Зимин тадқиқотлари ва расмий ёзишмалари асосида).O’zbekiston arxeologiyasi. № 2 (13). 2016. 83-91 бетлар.

Ремпель Л.И. Далекое и близкое. Страницы жизни, быта, строительного дела, ремесла и искусства Старой Бухары. Бухарские записи.-Тошкент,1981.-C.12.

Тўраев Ҳ. Академик В. В. Бартольд ижодида Бухоро тарихи. Инсониятнинг илмий ва маданий мероси – учинчиминг йилликка. Бухоро ва Хива шаҳарларининг 2500 йиллигига бағишланган халқаро симпозиум тезислари. 1997 йил 18-20 октябрь. Бухоро-Хива.- Тошкент,1997. -Б.109.

Ремпель Л.И. Далекое и близкое. Страницы жизни, быта, строительного дела, ремесла и искусства Старой Бухары. Бухарские записи. -Тошкент,1981.-С.13-14.

Ремпель Л.И. Далекое и близкое. Страницы жизни, быта, строительного дела, ремесла и искусства Старой Бухары. Бухарские записи.-Тошкент,1981.-С.15.

ШишкинB.А. Из опыта работы Бухкомстариса. по охране памятников мате¬риальной культуры (1925—1933).Проблемы истории докапиталистических обществ. ГАИМК. 1934. № 91—12; Его же. Архитектурные памятники Бухары.-Ташкент,1936; Его же. Из

наблюдений на новостройках Бухары. Известия УзФАН СССР, 1940. № Т, Его же. Археологические работы в мечети Магоки-Аттари в Бухаре. Труды Института истории и археологии АН УзССР, вып. VII. –Ташкент,1959.-С.29-60.

Обследование архитектурных памятников Бухары (профессором М. Я. Гинз¬бургом). «Туркестанская правда». - № 240. 1924. -C. 2.

Рукопись В. А. Вяткина на 48 стр., написанная в 1931 г. и озаглавленная «Мавзолей Амнра Исмаила в Бухаре X века, хранится в Управлении архитектуры УзССР Узком-старис..Ns 125);Умняков И. И. Охрана памятников старины и искусств в советском зако¬нодательстве Средней Азии. Известия Cpeдезкомстариса. Вып. I, -Ташкент,1926.-C.

; Засыпкии Б. Н.Памятники архитектуры Средней Азии и их реставрация. Вопросы реставрации, T. I. -М., 1926.-C.153.

Денике Б. Искусство Средней Азии. -М. 1927.-C. 11-13. илл. I-2.

Саиджанов M. Ю. Бухоро шаҳри ва барча қадимий бинолари. Журнал «Маориф ва ўқитувчи». 1927. - № 9.

Ochilov Alisher. «The Role of Zamanbaba Culture in The Social and Economic History of Bukhara Oasis During Bronze Age.» CENTRAL ASIAN JOURNAL OF SOCIAL SCIENCES AND HISTORY 2.4 (2021): 42-47.

OCHILOV, Alisher. «JEWELRYC TRADITION IS A SOURCE OF STUDY OF BUKHARA HISTORY.» Bayterek Uluslararası Akademik Araştırmalar Dergisi 1.1: 105-116.

Ochilov, A. T. «DATING OF THE ZAMANBABA CULTURE: ASED ON ARCHAEOLOGICAL SOURCES.» Theoretical & Applied Science 12 (2019): 589-591. ISSN 2181-1717 (E) Образование и инновационные исследования (2022 год №9)http://interscience.uz 27

Ochilov Alisher. «The Role of Zamanbaba Culture in The Social and Economic History of Bukhara Oasis During Bronze Age.» CENTRAL ASIAN JOURNAL OF SOCIAL SCIENCES AND HISTORY 2.4 (2021):42-47.

OCHILOV, Alisher. «JEWELRYC TRADITION IS A SOURCE OF STUDY OF BUKHARA HISTORY.» Bayterek Uluslararası Akademik Araştırmalar Dergisi 1.1: 105-116.

Ochilov, A. T. «DATING OF THE ZAMANBABA CULTURE: ASED ON ARCHAEOLOGICAL SOURCES.» Theoretical & Applied Science 12 (2019): 589-591.

Очилов, Алишер Тўлис Ўғли. «БУХОРО ВОҲАСИ ШАКЛЛАНИШИДА ЗАРАФШОН ДАРЁСИНИНГ ЎРНИ ВА ВОҲА ТАРИХИЙ ГЕОГРАФИЯСИГА ДОИР АЙРИМ МУЛОҲАЗАЛАР.»

Scientific progress 1.6 (2021): 933-938.

Ochilov A. Бухоро воҳасида олиб борилган илк археологик тадқиқотлар //ЦЕНТР НАУЧНЫХ ПУБЛИКАЦИЙ (buxdu. uz). – 2021. – Т. 4. – №. 4.

Ochilov A. Бухоро воҳасининг қадимги антропоген ландшафтида Сармишсой дарасининг тутган ўрни //ЦЕНТР НАУЧНЫХ ПУБЛИКАЦИЙ (buxdu. uz). – 2021. – Т. 4. – №. 4.

Загрузки

Опубликован

2022-11-12